Ne diyebilir ki insan kendine
Ummadığı zamanlarda gelen derdine
Rüzgar gibi savurur atar bir kenara
Sessizce içine ağlamakla
Engin denizlerde su olup taşmakla
Ne yapabilirim artık kendime, sana
Ah bir kere öpebilseydim gelirdi aklıma
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta