Onur BİLGE
“Mahmur Prenses,
Seni nasıl sevmişim, şimdi düşünüyorum da Hülya’m… Uykulu gözlerini, masum tebessümünü…
Ayakta uyuyorsun, öylesine yorgunsun. Gözlerin yarı açık, beynin gidip geliyor… Saçların darmadağınık, ayaklarınsa çıplak... Küçücük yumruğunla dayıyorsun çeneni. Kime küskünsün bilmem, bakışında kırgınlık… Zaten sende kronik, taşıdığın hırçınlık… Yansıtsan da ortada, yansıtmasan da orda…
Hüznünü dağlara savuran
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı
Devamını Oku
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta