Onur BİLGE
“Ev Kedisi,
“Nasılsın?” diye soruyorsun telefonda. “İyiyim.” demek adet olmuş, iyiysem de kötüysem de… Nasıl olduğumdan bahsetmeye kalksam telefon faturası ödenmez hale gelir. Sen şaşar kalırsın. Şaşkınlıktan küçük dilini yutarsın belki de. Çünkü hiç de bildiğin gibi değilim.
Neler kaynatıyorum içimde, neler hissediyorum ruhumda, gönlümde neler besliyorum, ne fırtınalar esiyor ak saçlı başımda! En iyisi mi? Sen duyma, hiç bilme! “Bana uyma!”derdim, yaşlarımız yakın olsaydı. Bir de vaziyetlerimiz… Halimiz yani… Sen ev kedisi, ben sokak kedisi… Yediğimiz içtiğimiz farklı, giydiğimiz çıkardığımız farklı, yaşadığımız yerler farklı…
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta