Onur BİLGE
“Afrodit’im,
Benim ikonum da Afrodit’im de sensin. Yunan mitolojisindeki aşkları aşk, tanrıları tanrı, tanrıçaları tanrıça olarak kabul etmiyorum! Çünkü artık aşkın ne olduğunu, nasıl olduğunu gayet iyi biliyorum ve sana “Afrodit’im!..” diyorum.
Madem ki “Afroz” “Köpük”, “Dita’ da “Doğan” demek, madem ki adın “Köpükten Doğan” anlamına geliyor, o zaman, Aşkdeniz’in köpüğündensin sen! Hani seni ilk gördüğüm gün ıpıslaktın ya… Sanki büyük bir midye Aşkdeniz sahilinde karaya vurmuştu da içinden olanca güzelliğinle sen çıkıvermiştin! İşte o halde denizden çıkmış gibi ıpıslak gelmiştin yanıma. Ne eşsiz bir gündü! Kapkara ve küçücük, çukuruna kaçmış gözlerim şahane bir güzellik gördü!
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta