Onur BİLGE
“Hüzün Çiçeği,
Hassas bir ruha sahibim, senin gibi. O yönümle ben de bir gelinciğim, Küçük Gelincik! Bembeyaz gelinliğinin üstüne o al duvağı örttüler ya! İşte o zaman öldüm ben!.. Yerinden sökülen gelinciklere döndüm, kısa sürede sararıp soldum! Kendimi içkiye verdim. Perişanım!
Hani o parlak kırmızının ortasında simsiyah tohumlar ve yaprak diplerinde kapkara yerler var ya… Onlar, yüreğime oturan acılar ve tohumları… O tohumlar da acılarıma acıların ekleneceğinin belirtisi… Gelecekte güzel günler beklemiyor beni. Yalnızca dışına bakma o çiçeğin, içine de bak! Bak, sana neler anlatacak!
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta