Anne rahmine düşen ikiz kardeşler,
Haftalar birbirini izlerken gelişirler.
Etraflarında olup bitenleri hissederler.
Birbirlerine hep aynı şeyleri söylerler:
Burası ne kadar harika, burada hayat var!
Anneyle bizi bağlayan bir kordon var.
Unut demek kolay gel bana sor bir de,
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Devamını Oku
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
