Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
gaybı Allah bilir,, tebrikler dost
harika bir yazı sayın necdet eren,öyle üzülüyorum ki insanların bu acziyetine.sanki kıyamet kopunca canlı varlık,dünya kalacakmış gibi.böylesi şeylere inanan insanlar imanlarından şüphe duymalılar,kıyametten kurtulmanın imkanı,ve ne zaman kopacağını bilmenin olanağı yoktur.saygılar sunarım efendim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta