Vallahi yaralı tarih de acır,
Yazık zamanlar da kana bulanır,
Anlayan anlar,
“Bilmeyen ne bilsin bizi? ”
Tarihte bir damla kan sanır...
Şöyle hikâyet ve rivayet edilir ki ravince,
Billahi, herkes kendince yontar pür-i belayı...
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta