(kendi içre ölümsüzlüğün rah'ına revan olmuş melâmi'yim; / ki bu derviş; yürüdüğün her adımda, ayaklarına secde eden ş'ol bağın hâkir bağbanıdır...// sana kulluğu, özgürlük bilerek ibadet ederim âşkına.../ adın besmelem, / sözün musafımdır...)
butimar kanadında salât ile dem tutan gündüzler,
dantel gibi salınan
ve kutsal bir perhizle korunan gecelere
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
