Çıkmışsın dam başına, sallıyorsun elini...
Ne kadar aksileştin, inatların kurusun!
Hani hiç tanımasam, bilmesem evvelini;
Oysa kalbin cam gibi, tertemiz, dupdurusun…
Kaptın ilk gördüğümde, olan aklımı aldın...
Nasıl çözdün ki beni, soruları mı çaldın?
Suya götürdün beni, her sefer susuz saldın;
Sen, hiç çözemediğim en karmaşık sorusun...
Dört yanlış bir doğruyu, siliyor diye duydum!
Seninle işim çok zor, nerden de sana uydum?
Aman, bir şey istemem, ikramına da doydum;
İnan bana sevdiğim, sen aklımın zorusun...
Kafam öyle karışık, tıpkı kadın çantası!
Gözlerim yaş tutmuyor, bozuk mu ne contası?
Islanmayım diyorum, açılmıyor tentesi!
Seninle hayat çok zor, beni Rabbim korusun...
Kürkçü sevdiği kürkü, yerden yere vururmuş!
Yele kapılan yaprak, her yöne savrulurmuş...
Tek başına kalanlar, üfürsen devrilirmiş;
Başka yoldaşım mı var, gönlümün huzurusun...
Ne sitemler etsem de, senden ayrı kalmak zor!
Es kaza bir öksürsen, ben oluyorum mosmor...
Sana olan sevgimi, şu çarpan kalbime sor;
Sen elimin değneği, gözlerimin nurusun...
Antalya-2015/11
Halil Şakir TaşçıoğluKayıt Tarihi : 29.11.2015 19:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!