Bir gönlüm var hiç doymaz, gördüğüne tutulur!
Ben bu gönlümü alır, uçurumdan atarım...
Öyle zorda koyar ki, ne yenir ne yutulur;
Ben böyle aç gözlünün, anasını satarım...
Deli mi, akil miyim, hiç bilmem ki ben neyim?
Şu gönlümün derdinden, sanki bir divaneyim!
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını