Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Şiirin altındaki imza., üstündeki koşma/Şiir'e (her zaman olduğu gibi) hakkını veriyor....
Kaleminize sağlık sayın Ünal Beşkese...
Aruzundan hecesine, serbestine... Şiir denince her türüne hakkını veren değerli üstadımıza selam olsun.Okumak büyük zevkti. Paylaşıma teşekkürler, saygılar....
Çok güzeldi.Yürekten kutluyorum...Gurbet o kadar acı ki, ne varsa içinde...
10 puan+selamlar.
tadar ayrılığı her fert
başklar gönllerde hasret
garip yüreklere dert
düşer gurbet akşamları..şair Yusuf Değirmenci
hocam önce selam ve saygılarımı sunuyorum hangi ayrılığım sonuda efkar olarak çömüyor ki gurbet akşamlaı gurbette yaşayanların hüzün gemsisidir efkar katarıdır hele birde yalnızlık duvarlaır cevirmişöise cevremizi şiir hariyaıdı birkuatda benden baxcarebildiysem kutluyorum
Şiirde sıralanan türlü hallerin öznesi durumundaki 'gurbet akşamları', tozu dumana katan cinsten olsa gerek.
Böyle konulmuş şiir.Şiirin tasaları anlatmak için de bir mevzi olduğunu anlayabiliyorsunuz.
Gerek biçim,biçem ve gerekse içerik sunum yönleriyle ' ilmekleri sıkı çekilmiş' bir lirik örgüye hayran hayran bakıyorum.
Saygılar sunuyorum Üstad'ım.
Erdemle / Selamlarımla.
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta