ZİYAFET
Sen, bir hünkâr sarayının o mükellef maidesi
Bense, onda her lezzetin müptelası, üftadesi...
Her birinden biraz tadıp, sonra içtim dudağından
Goncaların imbiklerden süzüldüğü gül bâdesi...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
