Ses çıkmıyor yayı kırık, teli kopuk kemandan,
Kurtar artık beni Yâ Rab, bu geçmeyen zamandan.
Boşunadır çırpınışım, tutunacak ne bir dal,
Ne bir ümit, ne teselli, bu kapkara ummandan...
Ne zalim bir karanlık bu, bir sis basmış her yeri,
Ve ne çoban yıldızı var, ne bir deniz feneri.
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
