Zümrüd-ü Anka Şiiri - Muzaffer Arslan

Sen,
Karanlık gecelerde
Ay’a içini açtın mı hiç?
Peki Sen,
Bakışlar ardındaki ma’naya
Kafa yordun mu hiç?
Ya sen,
Dostum diye diye dostu yad ellere
Atanları gördün mü hiç?

Belki evet,
Belki hayır,

Ya Siz,
Zümrüd-ü Anka kuşunu bilir misin?
Kitapların sıcaklığını...
Şiirin çözülmeyen esrarını...
Yıldızları tesbih gibi saymadınız mı hiç?

O zaman beni dinle.
Ayak değil kulak ver,
Sözlerime...
Dinle ki
Göresin, duyasın, bilesin.