Murat Çeri Şiirleri

Kelâm-ı samtı deryâlar gibi pür cûş söylerler
Muhabbet râzını birbirine hâmûş söylerler
(Şeyh Gâlib)


(I)

öyle sanırdım ki
güneş elma şekeri niyetine satılmaz
dil yakar

öyle sanırdım ki
yıldızlar bir at kuyruğuna dizilip kolye yapılmaz

Kadın,erkeği kozasından çıkartan
Kadın,arzudan istekten ihtirastan
Kadın,içli ve derin ruhumda yatan
Kadın,sırrı keşfedilemeyen vatan

Kadın,verdiği ızdırapla mukaddes

Karanlık karanlık hep karanlık
Ne bir ışık yükseliyor ruhumdan göğe
Ne huzur buluyorum bir anlık
Nedir ki sebeb yaşamaya ve ölmeye
Karanlık karanlık hep karanlık

Hayat nede çabuk geçti
Ne de çabuk yitirdik herşeyimizi
Cigerlerimizi dolduralım derken
Tüketmişiz bütün nefesimizi

Bir ağaç gölgesinde öğle serinliği

Kıyamet mi zamana düğümlü şey
Yoksa her gün yaşadığım hal midir?
Yok oluyor tükeniveren her şey
Yok olanlar, yoksa hayaller midir?

Duymasaydım yüreğim attığını

Hayatındaki her şey arasında bir şey olmak
Her şeyin olmak isterken,
Hiçbir şey olmamak demekmiş…

Düğünlerin Şölenlerin Ardından

A deli gönlümün akça pakçası
Ey benim baharım erguvan iğde
Lisanı gözlerde yaşamakçası
Kokunun rengin aşkın mevsiminde