Zulümdür Sevdan Şiiri - Halil Yılmaz Hıt ...

Hain ve karanlık gecelerde
Ölüm kusan mavzerleriyle
Pusuya yatmış
Eşkıya safıdır yokluğun içimde
Sen olmazsan
Çiğli şafaklar sökmüyor
Güneş doğmuyor
Börtü böcek uyumuyor
Yemiyor, su içmiyorlar
Mahzun
Üzüm gözlü ceylanların pınarı
Konmuyor bebelerin adları
Memeler süt köpürmüyor
Toprak ananın büyüsü
Ekmeğin, suyun bereketi kaçtı
Katır başı
Kan kırmızı narlar çatlamıyor
Kokmaz artık reyhanlar, kekikler
Ve kınalı gelincikler
Teleme çalmıyor sütleğenler
Yürümüyor
Çiçeğe durmuyor dallarda özsu
Ve başımda duman duman
Zulümdür sevdan
Sis yüklü bulutlar
Gümüş kanatlı
Alaca kuşlar gibi döner durur
Bakmaya kıyamadığım
Beni esrik eden ölümsek bakışların
Ve kendi içimde sürgünlerdeyim
Şimşekler çakan zehirsi gözlerin
Seni sevmenin kaçınılmaz zulmü
İlenmezdim kendime
Nefesinin sıcaklığını
Duyumsasaydım tenimde