SENSİZ OLMANIN ÖZLEMİ
Bir yaprak gibi
Düşerken ömrümün baharında
Sığdıramamıştım hiçbir yere yokluğunu
Ne kadar unutmaya çalışsam da
Oysa ki ne hayallerimiz vardı
Aynı kaderi yaşıyorduk
Kalbimiz yüreğimiz bir atıyordu
Alanımız ak kalbimiz tertemizdi
Gözlerimizde gökyüzü aydınlığı
Yüreklerde bir tutam sevginin
SENSİZ OLMAK
Bir sonbahar akşamının ıssızlığında
Ortalıkta soğuk bir matem havası vardı
Soklarda ürkek adımlarla yürürken
Eski hatıraların izlerini arıyordum
SONBAHARIN EYLÜLÜY'DÜ
Sonbaharın Eylülüy'dü
Serin bir akşam üstü yağmur yağıyordu
İzlerini ararken
En son gözlerini gördüğüm yerde
TUT Kİ VULURULMUŞUM SANA
Ey benim yüreği Yaralım
Ey benim gülüşleri
Dudaklarımdaki tebessümün
YALNIZLIĞIM
Ömrümün sebebi yüreği yaralım
Uğruna acılar çeksem de fark eder
Çünkü sen gülünce mevsimler bahar olurdu
Gönlümün serinliğine sözülünce nefesin
YARIM KALMIŞ HAYATLAR
Sensiz bu şehirde
Ne zaman seni hatırlasam
Utangaç bir ağrı girer sol yanıma
YALNIZLIĞIM
Ömrümün sebebi yüreği yaralım
Uğruna acılar çeksem de fark eder
Çünkü sen gülünce mevsimler bahar olurdu
Gönlümün serinliğine sözülünce nefesin
HEP ÇOCUK KALSAYDIK
Keşke hiç büyümeseydik hep çocuk kalsaydık
Çocukken mahsum
Yalansız duru tertemiz hayallerimiz vardı
Belki oyuncaklarımız yoktu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!