Zülfikârın Gölgesinde

Zülfikârın gölgesinde
Saklı bir sır var ey gönül,
Yar ile bakan gözlerin
Açar bâb-ı aşkı, bil.

Ali yürürken gölgede
Nur yanardı secdede,
Ne kılıca bel bağladı,
Ne eğildi gölgede.

Kâbe’de doğdu o cân,
Gölgesi hakla tamam.
Zülfikâr bir aşk nişanı,
Kesmez bedeni, keser gam.

Bir yanı gündü zâhire,
Bir yanı gecedir sırr.
Ali’nin yüreği arş,
Dili sükût, bakışı nûr.

Muaviye saray kurdu,
Zülfikâr ise köprü.
Biri hükümle korkuttu,
Biri aşk ile döndü.

Zülfikârın gölgesinde
Yol erir nurla beraber,
Kim ki gölgesinde susar,
Ona Hakk olur rehber.

Ey derviş, sus ve dinle,
Ali geçer gönlünden.
Bir vuslat var her demde,
Zülfikârın gölgesinde.