Gözbebeklerime yerleşen hüznün adısın sen,
Eylül gibi, hüzün kokan kayıp şehrim…
Hayalin uzaklarda,
Cılız bir sokak lambasının ışığı gibi,
Bir var, bir yok…
Bir çentik daha atılıyor ayrılığın gününe
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
