Aç çocukların bakışı kordur!
Aç çocukları uyku tutmaz, uyutmak zordur!
Aç çocuğun babasına dünya dardır!
Onun için girer yedi kat yerin dibine!
Düşler sığınırken kara bir tuvale
İster fethedin en uzak yıldızı güneşi
Değiştirin iklimi yazın yağdırın karı
Dünyayı yok etmek için estirin rüzgarı
Rüzgrın da güneşin de bir efendisi var unutmayın
Atom bombanız olsun yok eden dünyayı
Kays kaptırdığında yârini ellere
Mecnun diye bilindi düştü dillere
Ne çaylara sığdı sevgisi ne göllere
Onun için vurdu kendini sarı çöllere
Sevenin gönlü hasret deryası
Sana uzaktım
Ama yakınımda gibi görüyordum
Her gün başını benden yana çeviriyor
Gözlerini büyük bir şefkatle seviyordum
Zaman duruyordu bir yerde
Hem de tam güneşin battığı yerde
Vazgeçemiyorum acılarımdan
Acılarımda saklı acılarımı veren
Güneşim suyum havam ve acılarımla yaşarım
Onun için saklıyorum kalbimin en derininde
Kendimden bile sakladığım ondandır
Daha fazla sevmem ondandır.
Venüsün kızl yüzlü kızı
Dünyayay kardeş oldum ama sana uzak kaldım
Bilerek yakın oldumm güneşe belki
Bilerek yandım
Bilerek patladım
Bilerek kustum lavları
Göçük altında kaldı ailece hayaller
Kömür karası yasa gömüldü gönüller
Koyunlarda kaldı kara kınalar yakılı eller
Biz süremedik yar sefasını, sürsün karayerler
Yazımız kara, defterimiz kara, bahtımız kara
Sustum ya
Öldüm demektir mezarcı
Kış gelmeden
Ellerin üşümeden
Birde ben kokmadan
Kaz mezarımı
Biraz sevgi yoğurur musun?
Sevgiye dair hamurum var tandırda
Az sonra bir sofra kurulacak
Sevgi, sevda, aşk ve güven olacak
Mevsimler konacak
Soframızda taze umutlar yer alacak
Sendeki ben ağlar,
Ben ağlarım.
Sendeki ben mahkûm,
Ben gardiyan.
Bir ah çeker sendeki ben.
Ben idam sehpalarına çekilirim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!