Aç çocukların bakışı kordur!
Aç çocukları uyku tutmaz, uyutmak zordur!
Aç çocuğun babasına dünya dardır!
Onun için girer yedi kat yerin dibine!
Düşler sığınırken kara bir tuvale
Rüyaların nasıl geldiği aşikârdır bu hale
İçimdeki tuvale çizilen korku
Birazcık ekmek, birazcık nevale
Ateşi yutmak korkuyu yutkunmaktan kolaymış meğer
Yıllar yılı dosttum gökyüzüyle
Alabildiğine akardı gönlümde nehirler
Ta ki başıma yağana kadar gökyüzündeki zehirler
Hiç korkutmamıştı beni bulutlar
Yerle gök arasına sıkışmaktan korkmamıştım bu kadar
Ta ki çökene kadar üstüme gökyüzü
Hiçbirşey korkutmamıştı bir ekmeğin arasına sıkışmışlığım kadar
Kayıt Tarihi : 18.5.2014 10:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!