Zübeyir Daras Şiirleri - Şair Zübeyir Daras

(Şair tarafından bestelenmiştir)
Sensizim, dağıldım, kaldım ay gülüm,
Uzak diyarlardan haber beklerim.
Sevdiğim, yaralım, oy kahve gözlüm,
Geçtiğin yollardan haber beklerim.

Yürek Hakkın evidir,
Girene çık denilmez.
Hak kalbe girenindir,
Hakka karşı gelinmez.

Hicrana mekânmış zavallı kalbim,
Her gelen zehrini atıp gidiyor.
Sevdamı veririm sevilen zalim,
Gönlünce eğlenen satıp gidiyor.

Gerçek olur bugün, dünkü yalanlar.

Şu garşu yoldan geçerken
Gördüm iki daş dikili?
Hepsinin bir tarlası var;
İçinde bir baş ekili…

Kimi ana kimi bacı,

Bu yalan dünyada ne goşuyorsun,
Boşa ümitlenme hey deli gönül.
Bir yar buldum diye ne coşuyorsun,
Boşa heveslenme hey deli gönül.

Dünya malı boştur, harcarsın biter,

Ey deli gönlüm! Ey deli yüreğim!
Kaldım yine yalnız soldu bedenim,
Var mı bir sevenim şimdi söyleyin,
Sizi kime nasıl dava edeyim.

Bir zamanlar beni seven var idi,

KAR AYAZI

Geç değil mi bu geliş,
Bütün kapılar kapandı,
Gün şafağa vardı.
Bekledim;

KALP VE GÖNÜL.

Yeni fark ettim;
Kalp ile gönlün ayrı telden çaldığını,
Ben hep birbirinin istediğini onaylar bilirdim,
Taaa ki ona kadar

Alın yazısı denen,
Kaderden bize düşen,
Varsın ayrılık olsun,
Katlanır buna seven.

Sen kızılcık dalları,

Giyildi kefenler, yazık, çok erken,
Kalleşçe Mehmet’i vurdu korkaklar.
Yeter be kahpeler yettiniz derken,
Yetmedi, polisi kırdı korkaklar.

Haykırdı koltuktan yedi cüceler (!)