Bir zorbadır hayat yaban gülünün dalında
Gecenin koynunda solgun düşler ışık vermez
Baht dediğin iki dudak ucunda söylenemeyen bir çift söz
Bitmeyen ayrılık, gülmeye hasret dudaklar yaban gülünün dalında
Bir zorbadır hayat aşkın tohumu atılmış kalplerin ocağında
Umutsuzluğun karanlığıdır çaresizliği doğuran
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta