gizden gelip gizile
kendini zora attı
gecelerden süzüle
uzayan zora battı
her yandan sarılınca
gizemle karılınca
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Zora
gizden gelip gizile
kendini zora attı
gecelerden süzüle
uzayan zora battı
her yandan sarılınca
gizemle karılınca
dostuna darılınca
yolunu zora kattı
güzel cananı vardı
koca dünyası dardı
derdine derdi sardı
arsayı zora sattı
kimin nesi niceydi
bilmiyorsan cüceydi
gündüzleri geceydi
feleğe zora çattı
söyledi dinlemedi
ağladı inlemedi
dağladı kinlenmedi
kolayken zora yattı
bulandıkça isine
kulak verse sesine
gitti pisi pisine
üç günü zora tattı
hiç unutulmuyordu
acı yutulmuyordu
elde tutulmuyordu
tükenmez zora hattı
gerisini görendi
dersini pek öğrendi
sonuna dek direndi
çıdamla zora pattı
zoru zorlu hanedir
soruda divanedir
severken avaredir
çamurlu zora yattı
ozan efe n'eyledi
susmadı hep söyledi
ecel sona eyledi
sonunda zora mattı
çok güzeldi kutlarım şairi
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta