Kimse bilmez kimin ne hâlde olduğunu
Birilerinin mutluluğu birilerinin mutsuzluğudur
Birileri ölürken birileri doğar
Karanlık gizlerken aydınlık ifşa eder
İnsan fıtratı gereği hep en iyisini en mükemmelini arar
Olacaklar olur sussada yırtsada kendi kendini
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta