Değilsem de Ârif anlarım gardaş!
Ne anlatır susuş, ne söyler bakış!
Sanırdım yoldaşsın, sanırdım sırdaş,
Öyle bellemiştim, öyleydi nakış!
Demek insan bazen yanılıyormuş,
Münâfıkta dosttur sanılıyormuş.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
ilo gardaş,
ne bu güvensizlik, ne bu telaş,
Size bir tebrik,
canı gönülden beleş.
Tebrikler,
Süleyman kaya
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta