Bolluğun bereketin ortasında,
kıraç kalmış ,yokluğa doğmuş bu şehirde
gözlerimin önünden geçerken tüm hayatım seni düşündüm durdum...
Bazı hayatlar ve şehirler zordu.Zor şehirde seninle yaşamak daha zordu.Şehir bunu telafi edecek yolu sessizlikte bulmuştu ve günleri öyle ya da böyle geçiyordu.
Biz ise seninle her gün aynı çukura düşerken,yıllar su gibi akıp gidiyordu ama
hiçbir zaman pişman olmak ta istemiyorduk.
Âheste çek kürekleri, mehtâb uyanmasın,
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Devamını Oku
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta