Bolluğun bereketin ortasında,
kıraç kalmış ,yokluğa doğmuş bu şehirde
gözlerimin önünden geçerken tüm hayatım seni düşündüm durdum...
Bazı hayatlar ve şehirler zordu.Zor şehirde seninle yaşamak daha zordu.Şehir bunu telafi edecek yolu sessizlikte bulmuştu ve günleri öyle ya da böyle geçiyordu.
Biz ise seninle her gün aynı çukura düşerken,yıllar su gibi akıp gidiyordu ama
hiçbir zaman pişman olmak ta istemiyorduk.
Bir günah işledim bin af diledim
Üstünde durmasan ne kaybederdin?
Hemen her fırsatta bir tokat gibi
Yüzüme vurmasan ne kaybederdin?
Neyin eksilirdi beni affetsen ?
Devamını Oku
Üstünde durmasan ne kaybederdin?
Hemen her fırsatta bir tokat gibi
Yüzüme vurmasan ne kaybederdin?
Neyin eksilirdi beni affetsen ?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta