Kömür karası sabah, liman sessiz bekler.
Biz el ele yürürken
rüzgar saçlarına dolanır, gözlerimiz denizle konuşur.
Senin gözlerin fırtına, saçların serin rüzgar.
Benim ellerim taş ve toprakla yoğrulmuş;
her yorgunluğum, her nefesim
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta