Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Çok güzel bir gözlem.
Güzel bir anlatım.
Şiirde akıcılık.
Kutlarım.
Recep Uslu
Ziyade oldum ziyade
gögüs kafesinden çıkarıp yürekleri
toprağa gömdüm
topraktı temelimizdi, temizlerdi
verirdi bize bebek yüreğimizi
tek umudum topraktı
nafile, ziyade oldum
hem de...
Ziyade oldum ziyade
çiçek açan dalından koparıp hayatı
sunabilirdim önüne
tek umudum şiirdi
Nafile ziyade oldum
Hem de....
Yüreğine sağlık Sezgin kardeşim,güzel bir şiirdi,kutlarım seni ve şiirini.
sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta