Bir umutsuz yarayım, kah dinen, kah kanayan,
Kimi öksüz çocuğum sevenini arayan,
Sitemlerim hep sana; yollarımı bağlayan,
Bir sen varsın içimde, aşılmaz dağlar gibi.
Gözüm yolda olsa da sabrında sınırı var,
Ben miyim, en büyük, başındaki dert,
Sözlerim mi ağır, bakışım mı sert,
Benim için, öl de, ölmeyen namert,
Sen iste yeter ki, can dediğin ne.
Gözlerime mil çek, bağla elimi,
Yanlıştı yaptığım tekrar edemem,
Yanıldım; sözümü, yedim bir kere,
Dünyaları versen artık dönemem,
Bir daha mı, asla; dedim bir kere
Gün olur karşına sanma çıkarım
AVUNTU.
Bil ki adın her zaman, tam dilimin ucunda
Anmasam dertlenirim ansam kahırlanırım,
Sen geri dönene dek, yüreğim avucumda
Bu bekleyiş, bu çile, sürecektir sanırım.
BAŞKA NEYE YARADI.
Bekliyorum içimde bir onulmaz fırtına
Belki gene kopacak, yokluyor ara-sıra,
Mazi olan aşkımız, ya o büyük kasırga
Saçlarımı yolmaktan, başka neye yaradı.
Sana koşup gelmek istediğimde,
Önüme duvarlar örmeyiversen,
Aklına esip de, gel dediğinde,
Bari, eller gibi, görmeyiversen.
Dinlesen inan ki, gitmez arıma,
BİLEMEDİK.
Bekleme beni artık, sana dönmem diyorsun,
İnat üstüne inat yeminler ediyorsun,
Bizler yarınımızı bitirdik biliyorsun,
Sana, artık dön desem, bu bile göstermelik,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!