Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Hocam şiirinizi okurken ruhsal iç çatışma yaşadım kendimle, o denli etkilendim, kaleminiz varolsun...
güzel islenmis bir siirdi...tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta