Ateşten gömlekmiş, sırtıma giydiğim,
Zamanla anladım yakıp, kavurduğunu.
Zıtlıkmış hayatın anlamı,
Gülerken ağlamak, kavuşurken ayrılmak gibi.
Burnumda tüter yarin hasreti,
Hasretin karşılığı, acep kavuşmak mı ki?
Hayat bu, yaşadığın sürece geçer,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta