yoksulluğunu kader sanırsın dalların,
bilmezsin ki küçük tepelerinde mor ağaçlar tüter yüreğimin...
dağ dağa küsmüş de dağın haberi olmuş bundan,
hangi karları kovalıyorsun sırtından,
erir mi sandın yükseklerdeki beyazlıklar,
yürek düşerken elini vicdanına koyar buz kesilmişken...
Ne zaman canım sıkılsa, aklıma geliyorsun
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Devamını Oku
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta