Zincirlenmiş Şiiri - Bendeniz Yılmaz Bektaş

Bir kafanı kaldırsan ahh!
Göreceksin inandığının;
Hangisi gerçek hangisi sahte!
Bunu anladığında,
Bir bakacaksın kendiliğinden
Tersine dönüşeceğin yeni sen
Zincirler ortasında yapayalnız!
Yeni kendini gördüğünde;
Gönülden bile isteye…
Yine eski seni seçeceksin;
Karanlıktan,
Fırtınalardan,
Kardan ayazdan,
Havadan sudan,
Kendinden korktuğundan
Sığınmak arzundan,
Bağlanmanın kolaylığından,
Alttan alacaksın!
Ezberin kolaylığından,
Ayrılmak zor haliyle;
Eski alışkanlıklardan,
Ortada kalmaktansa
Kullanılmaya razı
Zincirlerin ortasında
Orada kalacaksın
Gönüllü olacaksın
Söyleneni anlamadan
Kolaycılıktan
Beynini yormadan
Herkesler gibi aynı sığda
Yerinde sayacaksın…
Aç ya da tok fark etmez
Varlık, yokluk tesir etmez
Önüne konulana razı
Çakırkeyif bir halde
Tekrar tekrar…
Derin bir uykuya dalacaksın.
Asırlar geçse de
Bu hep böyle olur.
Zararı yok varsın öyle olsun
Diyeceksin; diyelim mi?

Yılmaz BEKTAŞ