Zihni Öztürk Şiirleri - Şair Zihni Öztürk

Yorgunum,
Kendimi anlatan şiirler partisinden,
Kenardan kenardan evime dönüyorum
Evlerden sesler yükseliyor
Bir dostum çaresiz
Yardım edemiyorum,

Ölüm sağ taraftan yaklaştıkça
Bünyede başıboş sızlanmalar
Artık inandıramazken kimseyi
Başlar pes etmiş bakışlar
Geri geri gidiyor ayakların
Ne olursa olsun unutacak yakınların

Tamam sarhoşum, belki yalnızım
Yalnızlık zaten sensizlik
Sıkma canını desem,neden sıkıyorsun dersin
Bilmiyorum
O şarkı çalıyor,
Vallahi hepsi onun suçu, bil istedim

Bir gün canın benim kadar yanarsa
Beni bul, ben yarınlarda bir yerdeyim
Nasırlarım acıyor olabilir
Başımda uçuşan Kelebekleri kovalıyor da olabilirim

Ben yarınlardayım, ve kalbim hep yumuşak

Acıtmayan ölümü biliyorum
Haz verecek hatta
Sen elimi tutacaktın
Yavaş yavaş uyuşacaktı kalbim
Gözlerde şekerli yaşlar
Öperken dudaklar

Bir şiir sözüydü,
Bir şarkı..
Ölümü anlatırken hiç yormayan
''Bana ne! '' dedirtecek bir edayla
Çalındı kulaklarıma
Garip ama, korkmadım!