Zifiri Karanlik Şiiri - Gülistan Eryörük

Zamanlar vardir kendini yalniz hissedersin
konu$mak veya kimseyi görmek istemezsin
kuytu bir kenarda kendinle sava$irsin
ufak bir i$ik bu suskunlugu kendinle olan sava$ini
sona erdirecek bir i$ik ararsin

Dü$ünürsün saatlerce günlerce düsünür$ün
Kendini bir bilinmeze dogru sürükler
karanliga dogru ilerlersin kurtulmaya çalistikca
çabaladikca kaybolursun...

Yüregini huzursuzluk kaplar o an etrafin kap karanlik olur
ZIFIRI KARANLIK
Yava$ yava$ yok olursun kendinle olan sava$ini kaybeder
sonsuzluga dogru yol alirsin kaybolursun tipki benim gibi
Tipki karanlik ZIFIRI KARANLIK GIBI....