Zi Şiiri - Erol Dal

Şu an denizin dibindeyim.
Dibi derken kenarında; hani derler ya
Zıkkımın dibi....
Aynen öyle
Kenarındayım, zıkkım dibimde, sen yoksun.

Kahrı zaten yaşarken
Atiyi temiz tutmalı insan
Ki kirlenmesin umutları;
toprağında metal olmasın
yeşerirken yeniden tohumları.

Sen biçilmiş hayatı kör terzinin elinde
üzerine oturtmak için
ha bire ıkınıp sıkılıyorsun.
Hani vardır ya
libasın içerisine sığmaz da bedenin,
karın içeri göğüs dışarı disiplini zihninde
uymasa da uyarsın.

Ben bir şallak!
Olmadığından...

Dolmadığımdan
Doymadığımdan.
...
Doğamadığından,
Sabah ayrı,
Güneş gayrı üstümden.

Okinono/01/04/2016/Mekan