Bir çocuk tanıdım
Fistanı yamalı ve hatta yırtıktı
Ayak parmakları potinde dışarı fırlamış
Elleri zımpara taşı gibi pürüz pürüz
Tırnakları ise toprak doluydu
Dudakları çatlamış suskun
O güneş sarısı saçları
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta