1974 Rize doğumlu olup, küçük yaşta Almanya'ya göç etmiş bir Ailenin tek kızı.
1992 yılından beri Türkiyede yaşıyor.
Okulunu bile tamamlayamadan iş hayatına atılmış, gerçek hayattan fazlasıyla ders almış, çalışmış çabalamış ve tek başına Annesiyle geçinmeye çalışmış ve hala çalışmakta.
Duygularını, haykırışlarını, acılarını, özlemlerini şiirlere dökmeyi seviyor.
Anlayış gösterir her konuda.
Bozmaz seni hata yaptığında.
Cahilliğini yüzüne vurmaz, aydınlatır.
Dağlar deler gerektiğinde.
Ezdirmez seni başkalarına karşı.
Fırsat vermez seni karalamaya çalışanlara.
AŞKIN TANIMI... BANA GÖRE....
Bugün içimden geldi... bunları yazmak istedim...
Bana göre Aşkın tanımını yazmaya çalışacağım.
Bir insan karşı cinsten birini görür, eğer ona göre güzelse ondan hoşlanabilir.
Bu Aşk değildir.
Konuşmaya başlar. Bir takım şeyler beraberce yaşanır ve kişiler kafa yapıları uyuyorsa zamanla birbirlerine alışmaya başlarlar.
Hani insan sevdiği için dağları deler ya
Mecnun gibi çöllerde gezer
Bir yudum için ateşlere atlar ya
Senden o kadar nefret ediyorum.
Görmediğinde hasretini çeker ya
Ağaçları görüyor musun nasıl birbirine kenetlenmişler?
Dalları iç içe büyümüş kimse onları ayırmasın diye.
Birbirini seviyorlar mı dersin?
Her an birlikte olmaktan bir gün bıkarlar mı?
Sevgileri tükenir mi inat uğruna?
Kökleri bile iç içe girmiş fark ettin mi?
Hani herkesin günlük yaşamında oynadığından.
Arkadaşım deyip kuyusunu kazdığından.
Dostum deyip kazık attığından
İyiliğini istiyorum deyip kalp kırdığından.
Sevgilim deyip başkasına baktığından.
Eşim deyip gözü kapalı aldattığından? ? ? ? ? ? ?
Vicdanın rahatmış insanlara yalan söylerken.
İçin yanmadı ağladığımda arkanı dönüp giderken.
Sen gülüp eğleniyorsun ben burada kahrolurken.
His etmiyorsun beni yürekten seni düşünürken.
Yalanlarına inandın beni karaladın.
Küçükken…
Elimi uzattığım ve beni sımsıkı tuttuğunda
kendimi emniyette hissetmemi sağlıyordun.
Düşüp bir yerim acıdığında ve
acıyan yerime dokunduğunda
yaramın iyileştiğini sanıyordum.
Yazdıklarınla mutlu ettin beni.
Rahatlattın çağlayan yüreğimi.
Çölde susuz kalmış çiçek gibiydim.
Azda olsa artık ümitliyim.
Neden sessiz kaldın bunca çığlıklarıma?
Bugün sesini duyduğumda fark ettim.
Sen bana hala acı veriyorsun.
Ağladım ve düşünmek istemedim.
Sen beni sanki her gün terk ediyorsun.
Zamanla acı dinermiş, öyle dediler.
Dalgaların yüksek olduğu bir denizdeyim.
Fırtına var. Sallanıp duruyorum.
Karanlık. Önümü göremiyorum.
Bana ışık tutarmısın?
Her şeyi yeniden öğretirmisin?
Yüreğime girermisin?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!