Zeynep Ezmen Şiirleri - Şair Zeynep Ezmen

Zeynep Ezmen

sen, alkol ve ben...
ya alkolü ya bağlacı
çıkarmalı aradan diye düşünürken
sen “ben”i çıkardın sondan.

Devamını Oku
Zeynep Ezmen

bana bir dünya şampiyonusun dediler
sonra koşulları “dünyama” dayadılar
seçimim olmayan bu dünyada
koşullarımın üzerinde yaşamayı öğrettiler.

Devamını Oku
Zeynep Ezmen


küçük, büyüktür
bu yerde.
önemsiz, sorundur
yargılarına yapışmış yüzlerde.

Devamını Oku
Zeynep Ezmen

koşmak isterken sana
başkasına giderim hep ben.

gelsem…
bulamam sende bir ben.

Devamını Oku
Zeynep Ezmen




aynada bir tek kendi yüzünü gören
dünyada tek gerçek “benim” diyen
kendini başkalarıyla temize çeken

Devamını Oku
Zeynep Ezmen

benden kaç…
zayıf değilim,
besleyemem gücünü.
korkular salarım üstüne
sevemezsin beni.

Devamını Oku
Zeynep Ezmen

zayıflığınla fütursuz,
kontrolsüz ve tepkisel;
bir o kadar da bireysel
yaşarsın yüzeysel.

derinliksiz, yanıtsız,

Devamını Oku
Zeynep Ezmen


anlayabilseydin
tek düşündüğümün
sen olduğunu...
kibre düşer miydin

Devamını Oku
Zeynep Ezmen

ben buradayım.
gerçek bir göz;
söze bir öz bekliyorum.
geçmişi gömdüm.
yargı değil saygı bekliyorum.

Devamını Oku
Zeynep Ezmen

sen (düş)tün
bu gönül
seninle ölmeyi seçti
önce sev
sonra da sev
sonsuzluğa giderken

Devamını Oku