Adı: “Zeynep” idi, aslında;
Ama biz, “Ebe” diye tanıdık hep onu.
Tek başına yaşardı iki katlı evinde.
Tâ! .. Doksan bir yılında kaybetmişti Eşi Memo’yu.
Aylardan da Haziran’dı.
Ne tevafuk ki, kendisi de aramızdan Haziran’ da ayrıldı.
İki Haziran Cuma günü…
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Ebeye fatihayı gönderdim. Keşke Alisi koysaydı gözüne toprağı yazık ölüm bizim için Allah rahmet eylesin.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta