İçimdekileri anlatamam
Anlayamazsın; ısrar etme boşa!
Fırtınalar kopuyor yüreğimde,
Her şey darmadağınık toplayamazsın!
Gözyaşlarım akıyor ama göremezsin!
Saklarım ben acımı bilemezsin!
Nefesim kesiliyor artık
Ne yapacağımı bilmiyorum
Bir tarafta ruhum
Diğer tarafta yüreğim
İkisi de çekiyorlar farklı yönlere
Kimden gitmeye kalksam canı yanıyor
Ne varsa hayata dair
Hepsini silmek istiyorum
Beyaz bir sayfa alıp
Tekrar yazmak istiyorum
Yaşadıklarımın üstünü karalamak değil
Sıfırdan,yeni baştan,
Bu kaçıncı gidişin,
Benim sana kaçıncı yenilişim?
Her seferinde daha derine sapladın
Elimdeki kızgın bıcağı
Her seferinde daha çok canımı yaktın
Söylesene sevdiğim
Gökyüzü saçların gibi simsiyah
Havada tatlı bir rüzgar
Sesinin ruhuma huzur vermesi gibi..
Karşıda İstanbul'un ışıkları
Gözlerin gibi ışıl ışıl
Bir bilsen seni ne kadar sevdiğimi
İçimde çığlıklar
Avazım çıktığı kadar bağırsam duyar mısın beni?
Duymazsın ki...
Bir umut taşıyorum yüreğimde
Bir umudum kaldı ellerinde
Bazen bırak diyorum kendime
Paramparça oldu yine ruhum
Ne çok özlemişim sesini
Gülüşünü bana canım demeni
Bak gözlerim parlıyor
Yine gideceğini bilsem bile
Şimdi yanımdasın
Buz mavisi soğuğundayım
Tenim alev alev yanıyor.
Biliyorum uyursam öleceğim
Ama uyumazsam sensizlik çekilmiyor.
Gel artık kurtar beni ölümden
Gel al beni sensizlik ölümden beter...
Karanlığımın sebebi
Işık ol gel dünyama
Ben çoçukluğumdan beri
Korkarım karanlıktan ve yalnızlıktan
Hele yağmur yağarken gökte gürlüyor ya
Daha da çekilmez oluyor gecelerim
bazen hayatın acımasız olduğunu düşünüyorum
duvarların üstüme yürüdüğünü
nefes almakta zorlandığımı
gecenin daha karanlık olduğunu
güneşin artık ısıtmadığını
bazen kendimi hapsedilmiş hissediyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!