Zonguldak karası değmiş ruhunun aynasına
Elleriyle duyurmuş kadınlığın sessiz çığlıklarını
Yalnızlığını,dile getirdiği taşlara söyletmiş
Nehir saçlarıyla örmüş inadın renklerini.
En sinsi kandırılmalara kanmış gibi,
Peşinden gitmiş kendi kendinin.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta