Zeynep Anıt Şiirleri - Şair Zeynep Anıt

Zeynep Anıt

Baki bir aşkın gölgesine düştüm

Aşkı mabudluğun yanında

Sui fehmimden gelen esarete düştüm

Devamını Oku
Zeynep Anıt

Git kalp kırıntılarımı topla da git
Yokluğunla açılan yaraları sarda git
Sana olan özlemi mi gider de git
İçimdeki nefreti silde git
Kıskançlıklarımı örtte git
Git

Devamını Oku
Zeynep Anıt

Kaldırımlardaki insanlar

Kiminin gönlü yorgun

Kiminin beyni

Devamını Oku
Zeynep Anıt

Hüzünü koynumda uyutuyorum
Sus
Konuşma
Uyandırma
O
Yalnızlığımı seviyor

Devamını Oku
Zeynep Anıt

Ben meftun, ben müştak
Boynum bükük,gözlerim ıslak,
Yolum senin yolun olmuşken
Kapın bana pek ırak
Hadi aç bana kapını ve yüreğini sonuna kadar
Gireyim benim olmuş gibi

Devamını Oku
Zeynep Anıt

Aşk aşk secdeden mihraba yükselen
Miraç yalınlığında,çöl sıcağında
Mecalim yok ki seni anlatmaya
Aşk diyorum körpe çocuk masumluğunda
Lal olmuş insan kılığında
Seni seviyorum aşk

Devamını Oku
Zeynep Anıt

içimde parçalanmışlıklar var
hissizlikler var
kanat çıprmayı unutmuş kuşlar gibiyim
ezilmiş yüreğimle, sende dinlediğim
gönül türküm var
ister sustur ister konuştur beni istanbul

Devamını Oku
Zeynep Anıt

Bak yine uyumadım
Sebebi ne sence?
Karyolamın ayağı kırılmadı
Yastığım da parçalanmadı
Ama kalbim...
...yazamıyorum

Devamını Oku
Zeynep Anıt

Herşey aslını ararken
İnsan,
Toprağı gördü..
Eğildi alnından öptü.

Devamını Oku
Zeynep Anıt

Züleyha sureti sevmişti
Yusuf'un suretini
Aşkı suretleştirmişti
Suretten geçip,
Aşkın özüne vardığında
Yusuf'a varan tüm kapılar ona açılmıştı

Devamını Oku