ZEYNEP AKKUŞ 3 HAYATI
?Gecenin en tenhayız vaktinde,
Dünya elini eteğini çekmişken üzerimden,
Bir kapı aralanır göğsümün kafesinde.
Ne kilit ister, ne anahtar,
Sadece bükülmüş bir boyun,
Ve titreyen bir kalp yeter.
?Kelimeler yorgun, heceler dilsiz...
Gürültülü kalabalıkların "ben" davası biter burada.
Sadece "Sen" kalırsın geriye,
Şah damarımdan sızan o sonsuz nefes.
?Bir karıncanın ayak sesini duyan,
Düşen yaprağın kederini bilen,
Görmediğim ama bildiğim,
Tutmadığım ama hissettiğim...
?Yükümü bıraktım eşiğine.
Dünümün pişmanlığı,
Yarınımın telaşı,
Hepsi bir avuç toz zerresi şimdi.
Sonsuz merhamet denizinde,
Rotasını Sana çevirmiş,
Aciz bir gemiyim.
?Işığınla yıka karanlıklarımı,
Çünkü Senden başka gidilecek yer,
Senden başka çalınacak kapı yok...
Zeynep Akkuş.,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!