Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Ankara evim, vatanım Doğduğum yer, öz ilim Ayları, yılları devirdim Sokaklarında, yollarında. Büyüdüm “adam” oldum Unutmadım “bizim elleri” Giderim, bırakamam; duramam Görmeden, öpmeden o mübarek “ana elleri” Ama uçtum gün geldi yuvadan Bir dişi kuş oldum “yuvayı yapan” Şenlendi yuvam üç güzel yavruyla Bense kol, kanat,sevgi, şevkat Sonsuza kadar… Anam-babam sevdalıydı Vatana, millete, yaradana Verdi cevherini biz evlatlarına Dileği ve öğüdü atalarımın Tüm zürriyeti bu minval üz ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!