O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Ankara evim, vatanım Doğduğum yer, öz ilim Ayları, yılları devirdim Sokaklarında, yollarında. Büyüdüm “adam” oldum Unutmadım “bizim elleri” Giderim, bırakamam; duramam Görmeden, öpmeden o mübarek “ana elleri” Ama uçtum gün geldi yuvadan Bir dişi kuş oldum “yuvayı yapan” Şenlendi yuvam üç güzel yavruyla Bense kol, kanat,sevgi, şevkat Sonsuza kadar… Anam-babam sevdalıydı Vatana, millete, yaradana Verdi cevherini biz evlatlarına Dileği ve öğüdü atalarımın Tüm zürriyeti bu minval üz ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!