Mutsuzluğun kokusu sinmiş üstüme,
Camın buğusunda görünmeyen yıldızlar çekilmiş kabuğuna,
Dünya bürünmüş karanlığa,
İnsanlık kör olmuş yalın ayak gittiği dünya uğruna.
Yanında olanlardan kalmışsın bihaber,
Kulakların kapılarını kapatmış zerzenişlere,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta