Zeryan Şiiri - Şiwan Ali Yılmazdağ

Zeryan

Âşığım şeydam mahmurum yok mu hiç merhametin dinin?
Söyle ey kâfir nedir mezhebin güzelliğin kiblegahım ayinim.
*
Basma toprağa sana âşık olan didem feda dururken,
Kirpiklerim batmasın diye kapanmış gözlerim görmüyor kinin.
*
Aşığınım dünyamı karartma neşter atma yarama ey yâr,
Kaldır korkak yüzünden kat kat olmuş parçamın olmuş binan.
*
Gözlerin mezarlığım civarında açar lale u zar,
Pembe dudağın al yanağını temsil eder rengindir rengârenk olmuş o bağ.
*
İsmin içimden geçince dudaklarım kurur al dudakların için,
Tebessümle naz ederken gamzeleri mezarım koşarım ölüm için.
*
Çekmesin artık cancağızım bulmasın azap bulmasın zulüm,
Hazır bugün sen buradayken kılınsın namaz eğle telkinim.
*
Dudağından öptüğümde açtım pazarı bal satmak için,
Paha biçilemez oldu olmadı karı geleceğimiz için.

Şiwan ali Yilmazdağ